معماری قصر الحمراء (بصورت کامل و جامع)سازندگان قصر الحمراء را به سختی می‌توان متهم به خودنمایی نمود الحمراء که دژی است بنا شده بر روی تپه‌ای گلی و به سبب رنگ قرمز خود به عنوان کلات الحمراء یا دژ سرخ رنگ نامیده می‌شود
مشخصات فایل
| تعداد صفحات | 105 |
| حجم | 20 کیلوبایت |
| فرمت فایل اصلی | doc |
| دسته بندی | معماری |
توضیحات کامل
معماری قصر الحمراء (بصورت کامل و جامع)
نویسندة متن: فلیکس بایون
ترجمة متن به انگلیسی: استیون سیلوستر
عکس از: لوئیس کازالس
مترجم: طلعت صابری
ویراستار ادبی: شیرین فصیحی
دژ سرخ رنگ رو به زوال
سازندگان قصر الحمراء را به سختی می‌توان متهم به خودنمایی نمود. الحمراء که دژی است بنا شده بر روی تپه‌ای گلی و به سبب رنگ قرمز خود به عنوان کلات الحمراء یا دژ سرخ رنگ نامیده می‌شود، متشکل از مصالح نسبتا ساده ای مانند سنگ، ریگ و آجر است. به نظر می‌رسد دغدغه‌های ذهنی معماران این قصر، شگفت زده کردن آیندگان نبوده است، چه آن که عناصر استفاده شده در ساختمان الحمراء آن را به یک حیات کوتاه مدت محکوم کرده بود. کاشی، گچبری، گچ، آجر و چوب به کار رفته شده در این بنا به آن زیبایی فوق‌العاده‌ای شمار نمی‌رفت. الحمراء تقریبا استعاره‌ای از زندگی در سلسلة پادشاهی نصرید و یا سلسله‌ای است که الحمراء در آن دوره به اوج شکوفایی خود می‌رسد. بنای مزبور دژی وابسته به یک حکومت پادشاهی محاصره شده‌ای است که افول آن نه یک منظور که ترجیحا انگیزه‌ای قوی برای غنای کار شعرا، هنرمندان و دانشمندان می‌باشد. در این دوره آنچه که مهم به شمار می‌رفت زیبایی بنا بود تا جاودانگی آن. چه آن که هدف از ساخت قصرهای این دوره نه تنها جاودانه شدن که حتی تمتع وراث نیز نبوده است.
در این وادی بیرحم و دسیسه جو، پادشاهان چندان نگران نبودند که چه از خود به یادگار می‌نهند. طرح گچ و گچبری‌های کار شده توسط اولین سلاطین روی سمت چپ بنا و قصر ضمیمه شده به قصر دیگر، مشابه گچبری‌های مشاهده شده در شهر کوچک اداری و اشرافی است که در اطراف الحمراء ساخته شده است. به نمای بیرونی الحمراء نیز همانند نمای شهری که در دامنة آن ساخته شده، بهای زیادی داده نشده بود. خانه‌های اعیانی و فقرا شبیه یکدیگر بودند، یعنی راهروهای باریکی بودند که به یکدیگر راه داشتند و فقط داخل خانه یا حیاط مرکزیشان با یکدیگر متفاوت بود. تزئینات با شکوه داخلی دور از چشم تماشاچیان بود و تنها تعداد بسیار اندکی (حدود چند هزار نفر) اجازة ورود به درون قصرهای نصرید را داشتند، حال آن که امروزه بیش از دو میلیون نفر در سال از این بنا بازدید می‌کنند. به راستی که زیبایی اسرار آمیز این شهر را در سال 1492 میلادی فتح نمودند. بدین دلیل به درخواست پادشاهان کاتولیک حفاظت از قصر به خانواده‌های نجیب زاده سپرده شد. درود بر کشور گشایانی که به غنیمت خویش بالیده و آن را نشان افتخار خود ساختند، چه آن که از این رو است که هنوز می‌ـوان شاهد حضور الحمراء بود. با این وجود کمتر از دویست سال است که توجه عمومی مردم دنیا به این بنا جلب شده است.
الحمراء نخستین بار در قرن نوزدهم میلادی و هنگامی مورد توجه قرار گرفت که سیاحان حماسه سرا به ارزش فوق العادة‌بنای مزبور پی بردند. حضور کولی‌ها در برخی از زوایای پنهان محوطة الحمراء نیز این ناحیه را در چشم سیاحان به راستی رمز آلود نموده بود. آنها چه چیز بیشتری می‌خواستند در حالی که خصوصیات سری مرموز شرق با ویژگی‌های شاخص جنوب همگی با یکدیگر درون دیواره‌های یکسانی محصور، شده بودند؟ افرادی همانند شاتوبریان، واشنگتن ایروینگ، تئوفیل گوتیه و ویکتور هوگو نیز کم و بیش توجه خود را به این ناحیه و تاریخچة آن معطوف کرده بودند. از این رو می‌توان گفت که این زمان است که الحمراء از دیدگاه حماسه سرایان معرفی می‌شود. تصاویر ارائه شدهدر این کتاب چشم انداز معاصر این ناحیه را در اختیار بازدید کنندگان قرار گرفته است.
کلمات کلیدی:
قصر الحمراء
کاخ الحمراء
معماری سنتی
معماری خارجی
معماری قصر الحمراء